dinsdag 14 augustus 2018

Maandag 13 augustus: Rome!

De laatste fietsdag! We beginnen de dag rustig met een ontbijt op het terras van het heerlijke hotel. Dit Relais Falisco, dat is gehuisvest in het karakteristieke palazzo van een overleden graaf, is zeker een aanrader. 

We rijden naar het restaurant van gisteren, want Steven was vergeten een fooi te geven. Het établissement blijkt echter dicht te zijn. We bellen of we ons gebrek op een andere manier kunnen verhelpen, maar de eigenaar ziet niets kwaadaardigs in ons handelen. Hij bedankt ons voor het telefoontje en wenst ons een fijne vakantie. We besluiten dan maar een mooie recensie te schrijven op Tripadvisor. 

Het is de laatste dag, maar we krijgen de etappe niet cadeau. We moeten weer flink aan de bak, de heuvels zijn nog talrijk en de machtige zon hakt genadeloos op ons in. Gelukkig zorgt af een toe een wolk of een boom voor wat schaduw. 

Een paar kilometer na vertrek vindt Pablo de eerste rijpe vijgen. We eten er ieder één, en ze zijn verrukkelijk, maar zo kort na het rijke ontbijt komen ze eigenlijk iets te vroeg. We hopen later nog een boom met rijpe vruchten tegen te komen. 

Nadat we een stuk over de Via Flaminia hebben gereden - wat een kick dezelfde weg te gebruiken als de oude Romeinen! - maken we bij Faléria onze eerste stop. We nemen zoals gebruikelijk een grote fles water, en daarbij twee cappuccino. Op verzoek van Pablo vragen we ook om een verse jus d'orange, maar de elektrische pers blijkt niet te werken. Dat feest gaat dus niet door. 

Iets anders blijkt ook niet te werken: de klok van het gemeentehuis. Hij geeft half één aan, maar het is toch echt half twaalf. Iedereen blijkt ervan op de hoogte, maar men heeft zich er kennelijk bij neergelegd dat de klok een uur voorloopt. "Quest'è l'Italia".

In Magliano Romano stoppen we voor de tweede keer, en daarna beginnen we aan ons laatste moeilijke stuk. Het lijkt wel of we nogmaals getest moeten worden: de zon knalt als nooit tevoren, de dazen zijn terug, de kwaliteit van het asfalt is te beroerd voor woorden, er ligt veel vieze zooi langs de weg, en Pablo's zadel gaat weer schuin staan. 

Bij Sacrofano heeft Pablo het helemaal gehad en stoppen we even voor een broodje en wat water. Daarna gaat het echter lekker: de weg gaat omlaag, en met hoge snelheid fietsen we naar Prima Porta. Daar maken we een laatste stop voor Rome (in hetzelfde tentje waar Steven vijf jaar geleden ook heeft gezeten), en dan fietsen we prinsheerlijk over een vrijliggend fietspad, als over een rode loper, naar de eeuwige stad. 

Na vijf kilometer zien we de koepel van de St. Pieter: nu zijn we er bijna! Via het Piazza del Popolo rijden we de oude stad binnen. We fietsen gelijk door naar het Pantheon, want we zijn het er beide over eens dat dat gebouw, meer dan enig ander, hèt symbool van Rome is. We vragen een Aziatische man een foto te nemen, en sturen die meteen naar geliefden en vrienden. We hebben het gehaald, we zijn in Rome! 

Na een zabaione ijsje bij Fiocco di Neve (beste ijs van Rome!) gaan we naar ons hotel, dat passend Verona heet. We checken in, douchen, en gaan dan eten bij Nonna Betta, in de joodse wijk. Daar worden we verwend met heerlijke artisjokken, zucchini en kabeljauw, gelardeerd met een glaasje Malvasia uit Lazio. 

Pablo gaat naar zijn vriend Bernardo, en Steven wandelt blijmoedig terug naar het hotel: wat geweldig dat we het hebben gehaald, wat fijn dat we geen ongeluk hebben gehad en alles goed ging, wat een heerlijke reis was het. Un sogno davvero. 

Route: Civita Castellana-Rome
Gereden afstand: 63 km
Gereden tijd: 4:27
Gemiddelde snelheid: 14,10 km/h
Topsnelheid: 49 km/h































Geen opmerkingen:

Een reactie posten